KENDİ KUYUSUNU KAZAR

Sarılır kaleme safsata yazar
Yanlışa bayılır doğruyu çizer
Bulanık çamurlu sularda yüzer
Kendi kuyusunu kendisi kazar

Aklına estiği gibi yazıyor
Doğru olan ne var ise bozuyor
Yanlış yaptın diyenlere kızıyor
Kendi mezarını kendi kazıyor

Zamana uymadan vakitsiz öter
Ağına düşeni yanlışa iter
Çırpına,çırpına çamura batar
Yükünde cevher yok kime ne satar

Aydın geçiniyor yobazdan beter
Doğruyu anlamaz yanlışa gider
Kendi ektiğini kendisi biçer
Yaratır tufanı boğulur gider

söz Deriş Sevin

ALİ GİBİ PİRİM VARDIR

Dünya'da yaşamak zordur
Her yanı ateştir kordur
Korkmam zalimin zulmünden
Ali gibi pirim vardır

Şüphe yok'ki Allah birdir
Doğru kullarına yardır
Bir gün dara düşer isem
Ali gibi pirim vardır

Bu dünya yeter herkese
Bazen dar gelir bikese
Boyun eğmem'ki nekese
Ali gibi pirim vardır

Dünya geçici bir yerdir
Vaz geçmesi gayet zordur
Kanmam malına mülküne
Ali gibi pirim vardır

Evren bilinmeyen sırdır
Altı,üstü yanan hardır
Bir gün içine düşersem
Ali gibi pirim vardır

Söz Derviş Sevin

SATAR PİRİ GELİR BAŞA

Bizden biri Hızır paşa
Osmanlı'ya olmuş maşa
Daha,daha nicesi var
Satar piri gelir başa

Aslında uymuş zamana
Görünmüştür pirden yana
Hizmette kusur etmemiş
Sonra'da satmış düşmana

Yobaz satılmışın biri
Bir adım atmamış geri
Mevki ve makam uğruna
Düşünmeden satmış piri

Nice Hızır paşalar var
Ateş tutan maşalar var
İşin farkına varmadan
Kendi,kendisini yakar

Ağacın kurdu kendinden
Çürütüyor gövdesinden
Esip gelince kasırga
Söküp götürür kökünden

Söz Derviş Sevin

DÖN BAK KENDİ KUSURUNA

Sanki gök çökmüş üstüme
Bilmem fesadın kastı ne
İnsana kara çalanlar
Dönüp baksınlar aslına

Bana kazan kaldırdılar
Dört bir yandan saldırdılar
Can dostlarım üzülürken
Düşmanlarım sevindiler

Bakıp gülersen komşuna
Gelir senin'de başına
Kusursuz bir yaradan var
Dön bak kendi kusuruna

Yaktılar şu yüreğimi
Kırdılar can direğimi
Bana yanlış yapanların
Allah versin belasını

Yaradan'dan vahi gelse
Herkes kusurunu bilse
Biraz tefekelli olsa
Alemde kötülük olmaz

Söz Derviş Sevin

ÜSTÜNE ÇEKER HASIRI

Sokakta havlıyor itler
Aldırmaz yürür yiğitler
Kendini adamdan sayar
Ot yiyen obur angutlar

Gerçeklere aldırmazlar
Kötüye toz kondurmazlar
Donmuş beyinli cahiller
Doğruluktan anlamazlar

Bitmez bağnazın kibiri
Afedilmez'ki kusuru
Ayıbını örtmek için
Üstüne çeker hasırı

Döner türlü yalan dolan
İnanmaz kendini bilen
Kuldan gelen öldürüyor
Baş üstüne haktan gelen

Söz Derviş Sevin