ÖMRÜMÜN SONU

Yol bulamam boran kardan
Nefes alıyorsam zordan
Aylar yıllar geldi geçti
Haber almadım o yardan

Yalvarınca çeker naza
Soğudum döndüm ayaza
Bu yıl'da görüşemedik
İnşallah seneye yaza

Daha ölmedim diriyim
Biraz deli'nin biriyim
Arı,duru bir sevdanın
Tutkunuyum,esiriyim

Geri getirmem zamanı
Hasret sarmıştır her yanı
Dünya gözüyle görseydim
Gelmeden ömrümün sonu

Söz Derviş Sevin

BİR KERE GÖRSEYDİM

Şu bingölün dağı taşı
Dinmiyor gözümün yaşı
Hasret doluyum özledim
Bulunmaz benzeri eşi

Şu bingölün hali başka
Sevdası düşürdü aşka
Aylar yıllar geldi geçti
Bir kere görseydim keşke

Kıvrım kıvrımdır yolları
Sıra,sıra'dır gölleri
Güneş önce ordan doğar
Serin olur yaylaları

Şu bingölün sağı solu
Bir değil binlerce gölü
Ortasından gelir geçer
Erzurum,Van muşun yolu

Söz Derviş Sevin

HATIRA KALSIN

Sahte çıktı dostlarım
Bitmez benim efkarım
Her gün ömürden zararım
Kimse bilmez ehvalimi
Yurdum gibi tarumarım
Direndim hayatın zorluklarına
El attım ince dallarına
Kırılırsa kırılsın canı cehenneme
İnceldiği yerden kopar misali
Bir yanı bende bir yanı kalır sende
İster savur yele gitsin
İstersen dola boynuna hatıra kalsın

Derviş Sevin

FAZLASINA GEREK YOK

Bir uçurtma olsaydım
Yükselip gitseydim gök yüzüne
Kapılsaydım rüzgarın serin nefesine
Bir o yana bir bu yana
Sallanarak uçsaydım tepeden tepeye
Kırsaydım tutsaklığın zincirlerini
Çıkarsaydım özgürlüğün tadını
Açsaydım bağrımı poyraz yeline
Savurup götürseydi kimsesizler ülkesine
Ne dert kalsaydı nede keder
Ne gam nede tasa kalsaydı
Bir sadık eş bir avuç aş
Birde gerçek dost yeterdi bana
Gün gelir ömür biter
Fazlasına ne gerek var ki.

Derviş Sevin

NE BEN DEDİM NE SEN İŞİT

İnsan oğlu çeşit,çeşit
Aldırma dostum aldırma
Gökten yere altın düşse
Kaldırma dostum kaldırma

Bak şu dünya'nın haline
Düşmüş kimlerin eline
Kimi yapar kimi yıkar
Al kazmayı vur beline

Kimi arsız vurdum duymaz
Kimi olgun kimi aymaz
Kimi çıkar puşt oğlu puşt
Er olan sözünden caymaz

Fakirt zengin çeşit,çeşit
Öldüğünde herkes eşit
Gel uğraşma cennet dolmuş
Ne ben dedim ne sen işit

Söz Derviş Sevin

HEDER OLDU GİTTİ ÖMRÜM

Ak olmadı kara günüm
Parelendi yandı canım
Kışım bahara dönmeden
Heder oldu gitti ömrüm

Hak tecelli'yi görmeden
Onun hazına varmadan
Haksıza hesap sormadan
Heder oldu gitti ömrüm

Prangaları kırmadan
Koşup menzile varmadan
Azrail'den öc almadan
Heder oldu gitti ömrüm

Tutmaz oldu elim kolum
Eğildi büküldü belim
Gelecekse gelsin ölüm
Heder oldu gitti ömrüm

Söz Derviş Sevin