ETRAFI KÖTÜLÜK SARMIŞ

Bir zamanlar dostluk vardı
Taşınıp nereye gitti
İnsanlık düşünce suya
Gönüllerede keder arttı

Bir zamanlar sevgi vardı
Değeri yirmi dört ayardı
Oda toz olup gidince
Yokluğu insanı gerdi

İnsanlığı sorsan bitmiş
Evini yükleyip gitmiş
Kalan üç beş kırıntıyı
Kötülük süpürüp yutmuş

Bir zamanlar güven vardı
Dostlar bir birine yardı
Oda yokolup gidince
Her yanı kötülük sardı

Komşuluk denen şey vardı
Oda unutuldu gitti
Dünya döndü devran döndü
İnsanlık olgusu söndü

Söz Derviş Sevin

BANA YETER DE ARTAR

Dokunmayın bana dostlar ağlarım
İstemem tutmayın benim elimden
Eller vurdu siz de vurun öleyim
Çektiklerim bana yeter de artar

Açın yüreğimi bakın neler var
AcıLarı ancak çekenler bilir
Ağu yu bal eyledim ben kendime
Çektiklerim bana yeter de artar

Öyle bir düştüm ki şaştı feleğim
Daha ködüsü olmasın dileğim
Yenildim büküldü benim bileğim
Çektiklerim bana yeter de artar

Sabır denen şeydir benim hediyem
Düşman vurdu siz de vurun ne diyem
Yeter deyip atrtık kefen mi giyem
Çektiklerim bana yeter de artar

Söz Derviş Sevin

ONUN DA DEVRANI BİTTİ

Niyet kötü yürek katı
Tarla yı bahçeyi sattı
Her şeyin bir sonu vardır
Onun da devranı bitti

Yüreklere nefret ekti
Ocaklara incir dikti
Keser döndü sap da döner
Onun da devranı bitti

Gölgesine çalım atar
Gelene gidene çatar
Oturduğu köyü satar
Onun da devranı bitti

Yaptıkları cana yetti
Evi barkı viran etti
Ebedi olan ne var ki
Onun da devranı bitti

Söz Derviş Sevin

TUPİSİ BORANI BANA MI DÜŞTÜ

Bana mı düştü bana mı düştü
bu dünya nın derdi bana mı düştü
El alem sürüyor zevki sefayı
Kederi kasveti bana mı düştü

Bana mı düştü bana mı düştü
Oluru olmazı bana mı düştü
Kimine güzeldir cennet misali
Yokuşu çıkmazı bana mı düştü

Bana mı düştü bana mı düştü
Acısı kederi bana mı düştü
Bana mı düştü bana mı düştü
Tipisi boranı bana mı düştü

Tamahım yok servetine varına
Kimi tapar olmuş körü körüne
Bana mı düştü bana mı düştü
Yükünü taşımak bana mı düştü

Sõz Derviş Sevin

VARMADAN İN

Dön bak sağına soluna
Düşme kötü'nün ağına
Küfürbazın durağına
Varmadan in,varmadan in

Cahille etme sohbeti
Başına örer töhmeti
Gerçeğe erişmek için
Usanmadan çek zahmeti

Küfürbazın ruhu bozuk
Babasına atar kazık
Sakın uyma küfürbaza
Kendine edersin yazık

Özünde bırakma hille
Gerçekleri getir dile
Azrail can istese de
Doğru döyle var güzele

Binme şeytan'ın atına
Zoru sokma hayatına
Salla denize oltayı
Ne çıkar ise bahtına

Şözerviş Sevin