YARADAN BİLİR

Çayır idim çöl oldum
Toprak oldum yol oldum
Dere idim göl oldum
Bazen ağladım bazen güldüm
Ekin oldum harman oldum
Ezildim saman oldum
Yandım kül oldum duman oldum
Bulut oldum üşüştüm
Yağmur oldum yere düştüm
Sel oldum coştum taştım
Nice engelleri aştım
Ne ektiysem onu biçtim
Turna olup göçtüm
Diyardan diyara uçtum
Çok koştum yoruldum düştüm
Olana bitene şaştım
Olgunlaştım piştim
Çoluk çocuğa karıştım
Genç idim piri kal oldum
Konuşkandım lal oldum
Dünyadan bizar oldum
Kimi doğar kimi ölür
Herkes ettiğini bulur
Bir gün azrail gelir canımı alır
Sonrasını yaradan bilir.

Derviş Sevin

ZAMAN AKTI GİTTİ

Efkarlıyım dumanlıdır başım
Göçüp gitti eşim dostum kardaşım
Ak düştü saçlarıma kemale erdi yaşım
Neler gördüm neler duydum
Çaresiz zamana uydum,yanlışa kaydım
Pişman oldum caydım
Doğru durdum yerimde saydım
Haksızlıktan yakındım,kötülükten sakındım
Verip aldım derin düşlere daldım
Ne uzadım ne kısaldım
Dostlarım sahte çıkınca yanlız kaldım
İnsanlara kandım aldandım
Eloğlu yaman çıktı,dostlarım düşman çıktı
Boş hayale kapıldım geç kaldım
Zaman aktı gitti herşey bitti.

Derviş Sevin

BİRİNDEN GİRER ÖTEKİNDEN ÇIKAR

Savrulmuş sağa sola
Kalkıp düşmüş yola
İstanbul'da vermiş mola
Önce şaşmış
Sonra engeli aşmış
Cebi dolmuş
Kafası boş kalmış
Yavaş yavaş nam salmış
Bir adım öne gelmiş
Gelin güvey olmuş
Liderliğe soyunmuş
Bazen çıkar bazen batar
Bire beş katar
Pireyi deve yapar
Götürür pazarda satar
Oldukca işgüzar
Herşeyi kafaya takar
Düşünmeden yorgan yakar
İki kulağı'da duyar
Birinden girer ötekinden çıkar

Derviş Sevin

BU VATAN HEPİMİZE YETER

Kazarız toprağını taşını hoyratca
Yırtarız tırnak ile diş ile
Ne kızar nede gücenir bize
Sabırla çeker kahrımızı
Vurmaz ayıbımızı yüzümüze
Gömer toprağına örter üstünü
Basar herkesi bağrına
Siyah beyaz demeden
Korur bizi sur gibi
Yağan yağmurdan esen yelden
Yaşarken onun bağrında
Ölürken onun toprağüında yatarız
Ayırmaz Türkü,Kürdü,Lazı,Çerkezi
Ayırmaz Aleviyi,Sunniyi,Hırıstiyanı
Bilmez dini,dili,ırkı,mezhebi
Onun için insan olmak yeter
Sever milletini basar bağrına candan
Vatansız millet milletsiz vatan olmazda ondan
Sevelim birbirimizi dostca ve kardeşçe
Bu vatan hepimize yeter.

Derviş Sevin

YILDIZLARI ÖZLEDİM

Uyurduk yıldızların altında korkusuzca
Bakardık gök yüzünün mavi derinliklerine
Hoş ve güzel
Işıldayan yıldızları sayardık
Çocuk aklı ya say sayabilirsen
Başka kim düşünürki yıldızları saymayı
Dostça paylaşırdık geceyi birlikte
Onlarki star onlarki bizim yıldızlarımız
Kızardık bulutlara aramıza girmesinler diye
Oyun oynardık birlikte arkadaşca
Bazen içlerinden biri kayıp giderdi gözden kaybolana dek
Tıpkı yanan bir fenerin sönmesi gibi
Üzülürdük bir yıldız eksildi diye
Yeniden beklerdik geceyi heyecanla
Onlarla yeniden buluşmak için
Ya şu çoban yıldızına ne demeli
Yıldızların kralı gibidir
Yol gösterir çobana celebini yayması için
Birde Sabah yıldızı varki
Kurulu saat gibi vaktinde doğar
Parlar gökyüzünü aydınlatırcasına
Uyandırır kervancıyı düşürür yollara
Namı diğer kervan kırandır onun
Nice kervanlar yürüttü yollarda
Çok dertler açtı kervancının başına
Ondan adı kervan kıran olmuş ya
Ona seher yıldızıda derler
Adına türküler yakılmış,şiirler yazılmış
Ünlüdür sabahyıldızı
Özledim mavi gökyüzünün derinliklerini
Özledin yıldızların altında uyumayı
Sabah yıldızının parlayan ışıltısını özledim.

Derviş Sevin