SANMA'Kİ KADERİN

Yükü vurmuşlar döşüne
Su'yu katmışlar aşına
Çorap örmüşler başına
Uyansana işçi kardeş

Üretirsin beyler yerler
Konuşursun küçümserler
Hakkını aradığında
Senin tepene binerler

Bitmiyor senin dertlerin
Soğumuyor alın terin
Bu dünya'da çektiklerin
Sanma'ki senin kaderin

Varmıdır halini soran
Hak uğruna yılma diren
Bana ne deyip susarsan
Senin'de gelecek sıran

Söz Derviş Sevin

ÖLÜNCE BİTER ÇİLE

Yüzünde kömür karası
Derdidir ekmek parası
Çocuk yolunu gözlüyor
Başka varmı'dır çaresi

Başın'da baret feneri
Nasır bağlamış elleri
Yedi kat yerin altında
Dünya'dan olmaz haberi

Kömür söker kazma ile
Bunu yapar bile,bile
Başka çaresi yoktur'ki
Ölünce biter bu çile

Ocak çöktü üzerine
Gömüldüler çok derine
Yitip gitti yüzlerce can
Bağladılar kaderine

Söz Derviş Sevin

YETİM HAKKI YOKTUR BENDE

Gönlü kırık harap benim
Ayaklara turap benim
Ayırmam zenci beyazı
Sevgidir dinim imanım

Yanım toprak yastığım taş
Dosta feda can ile baş
Ömürcüğüm geldi geçti
Yitiyorum yavaş,yavaş

Bilirim'ki dünya fani
Ne yapayım bu cihanı
Ölsem tenime sararlar
Üç beş metrelik kefeni

Metam gönül pazarında
Sefilim hak huzurunda
Ne yaptıysam helalinden
Yetim hakkı yoktur bende

Söz Derviş Sevin

SULTANLIK ÖZLEMİ

Esir düşmüş hislerine
Aşık olmuş gölgesine
Bir nala vurur bir mıha
Sahip olmuyor diline

Külhandır atar narayı
Tokatlıyor biçara'yı
Gün gelir devran döner
Görür ak ile karayı

Helalı haramı bilmez
Cumhuriyeti hiç sevmez
Her şeye bir kusur bulur
Kendi kusurunu görmez

Esip gürlemeyi sever
Kasılıp kendini över
Demokrasi'den anlamaz
Sultan'lık özlemi çeker

Söz Derviş Sevin

ÇÜŞ,ÇÜŞ SARI EŞEĞİM

Zırlayip sallar kuyruğu
Belli değildir uyruğu
Ne laf anlar ne söz dinler
Çüş,çüş sarı eşeğim

Eşek değil baş belası
Sırtı yüksek boynu yası
Meret ne kadar'da asi
Çüş.çüş sarı eşeğim

Kendini küheylan sanır
Toza yatar yuvarlanır
Ne utanır ne arlanır
Çüş.çüş sarı eşeğim

Rüyasında arpa düşler
Yellenir etrafı pisler
Önüne geleni dişler
Çüş,çüş sarı eşeğim

Söz Derviş Sevin