BİLMEZMİSİN BEHEY GAFİL

Bizden değildir demeyiz
İnsanları ayırmayız
Hurafelere kanmayız
Bilmezmisin behey gafil

Senlik benliği bilmeyiz
Zengin fakir ayırmayız
Korkarız vebal almayız
Bilmezmisin behey gafil

Yüreğimizde merhamet
Beslemeyiz kötü niyet
Zalime etmeyiz minnet
Bilmezmisin behey gafil

Kıblemiz insani kamil
Yaradana olmuşuz kul
Ağu'yu eylemişiz bal
Bilmezmisin behey gafil

Söz Derviş Sevin

SENDE UYSANA EY YOBAZ

Benim dinim insan kesmez
Yüreğini söküp yemez
Rengi ırkını ayırmaz
Sende uysana ey yobaz

Yaradılana hor bakmaz
Diri,diri insan yakmaz
Yeryüzüne nifak sokmaz
Sende uysana ey yobaz

Ayrıştırmaz birleştirir
Kardeşliği yerleştirir
Birlik dirliği getirir
Sende uysana ey yobaz

Yetimin hakkını yemez
Ayrı gayrı nedir bilmez
Mazlumun ahını almaz
Sende uysana ey yobaz

Özünde vardır hoşgörü
Ademle havva'dan beri
İnsan gömmez diri,diri
Sende uysana ey yobaz

Söz Derviş Sevin

YETER ARTIK YETTİ CANA

Kurtlar benim bedenimden
Yara açtılar tenimde
Bozuldu benim düzenim
Yeter artık yetti cana

Daldım bir umutsuz düşe
Emeklerim gitti boşa
Dayanamam bu gidişe
Yeter artık yetti cana

Viraneyim derbederim
Ah çekerim derin derin
Bitmiyor benim kederim
Yeter artık yetti cana

Kıskanırım eli günü
Vefasızlık yordu beni
Neyleyim ben bu cihanı
Yeter artık yetti cana

Devran bozuk zaman kötü
Havlar durur elin iti
Takadım tükendi bitti
Yeter artık yetti cana

Söz Derviş Sevin

KARE YAĞMIŞ DAĞLARINA

Kar yağmış dağlarına anadolu'nun
Yamaçlarını yalayarak esen poyraz yeli
Sürükler vadiilerine tozlu kar tanelerini
Çığ kopar yamaçlarından
Akar vadilerine sille silme
Geçit vermez gelene gidene
Bir hüzün çöker gecenin karanlığına
El ayak çekilir sessiz sedasız
Sessizliği bozar karayel'in ıslık sesi
Serpiştirir saçaklara karlı buz tanelerini
Ninni gibi gelir çocuklara
Uyutur sobanın sıcaklığında
Şafak sökende
Horozun ötüşüyle uyanır insanlar
Günün telaşı başlar yeniden
Her taraf buz kesmiştir adeta
Umutlar tükenmez diri ve taptaze
Sabırla beklenir ilkbaharın yeniden gelişi

Derviş Sevin

SAĞA SOLA SAÇIYORLAR

Akı çalmışlar kara'ya
Resmetmişler manzara'ya
Ordan burdan kırk harami
Toplanmışlar bir araya

Sultan'a köşk yapıyorlar
Adaletten kaçıyorlar
Halkın malını mülkünü
Sağa sola saçıyorlar

Özde yalan sözde yalan
Alemi etmişler talan
Millet koynunda beslemiş
Zehirli sinsi bir yılan

İçi kara,dışı kara
Vicdanlar'da açmış yara
Umutların yeşermesi
Kaldı bir başka bahara

Söz Derviş Sevin