HAYAT VERİRDİ TOPRAĞINA

Eskiden kar yağardı memleketime
Örterdi her yanını beyaz gelinlik gibi
Bakarken gözlerimiz yaşarırdı
Damlardı beyaz kar tanelerinin üstüne
Donar buz kesilirdi anında
Rüzgar estiğinde sürüklenirdi karlar
Dolardı kuytulara sille silme
Her yer beyaza bürünürdü
Bazen tipi kopardı göz gözü görmez olurdu
Karışırdı bir birine ince kar taneleri
Serpişirdi kekoların yüzüne
Bıyıkları buz tutardı saçak salkım
Gecenin ayazında parlayan kar taneleri
Gökyüzündeki yıldızlar gibiydi
Aydınlatırlardı her yanı ay ışığı gibi
İlkbaharda güneş yumuşatırdı karı
Yürümek zorlaşırdı karlı yollarda
Bata çıka yürü yürüyebilirsen
Gecenin ayazında donar buz keserdi
Şafak sökende üzerinde koşar oynardık
Her taraf engelsiz düz ve kaygan olurdu
Düşe kalka eğlenirdik hep birlikte
Kayardık doyasıya
Güneş ısıtınca yeniden yumuşardı kar
Yürümek zorlaşır eziyete dönüşürdü
İlkbaharda erimeye başlardı
Su olup akardı vadilerinde anadolu nun
Hayat verirdi toprağına
Çiçekler açardı kırda bayırda
Bir başkaydı o zamanların kışları
Ne eski kışlar nede karın keyfi kalmış
Karışmış bir birine kışı yazı baharı anadolu nun
Dünya aynı dünya
Ne mevsimler aynı mevsim nede insanlar

Derviş Sevin

SELAM OLSUN ATA YURDUNA

Bizden çok uzaklarda köyler var
O köyler bizim köylerimiz
Terkeyledik ata yurdu köylerimizi
Uzaklara gittik olabildiğince
Kimimiz geçim derdinde
Kimimiz para pul derdinde
Ne köylerimizi anımsar olduk
Nede geçmişimizi
Çabuk unuttuk çarıklı günlerimizi
Yeni moda evlerin gölgesi düşmüş
Yıkık viranelerin üstüne
Karışmış bir birine dünü bu günü
Yaz geldiğinde sevenleri koşar bağrına
Şenlenir düğün dernek gibi
Kış geldiğinde
Kuş uçmaz kervan geçmez yollarından
Sessiz ve suskun
Yasa bürünmüştür adeta
Kalan üç beş yaşlı'yı basar bağrına
Umut olurlar köylerine
Sevinci ve hüznü birlikte yaşarlar
Geçmişi anıp ah çekerler derinden
Ah ki ne ah
Eski günleri özlüyorlar
Haklılar da
Çünkü huzur vardı dostluk vardı
Her şeyden öte insanlık vardı insanlık
Geçmişten ne kaldı günümüzde
Hiç bir şey
Ne dostluk kaldı nede komşuluk
İnsanlığımızı gömdük ellerimizle
Güzeldi bizim köylerimiz
Özlem dolu hasret doluydu
En güzeli de sevgi doluydu
Sahip çıkmadık ata yurdu köylerimize
Selam olsun dağına taşına toprağına
Selam olsun ata yurduna

Derviş Sevin

ŞEYTANIN EŞEĞİNDEN İN

Ne bu nefret nedir bu kin
İnsan öldürmekmi'dir din
Gerçeği görmek istersen
Şerytanın eşeğinden in

Kadını köle yaparsın
Çarşı pazarda satarsın
Daha dokuzunda iken
Kendine avrat yaparsın

Bunlar şeytanın eseri
Kuran da yoktur'ki, yeri
Her şey açık ayan beyan
Adam'le hava dan beri

Hey mümin sahte mümin
Sana göre bumu'dur din
Senin eline su dökmez
Mel-un kör şeytanı lain

Söz Derviş Sevin

BANA UYAR

Aman yar aman yar yar
sus biraz el alem duyar
Gel beraber dolaşalım
Seni bilmem bana uyar

Yarim yarim delal yarim
Sular gibi zelal yarim
Senden başka yar seversem
Kanım sana helal yarim

Yarim yarim esmer yarim
Salınırsın narin narin
Yar sen bana gelmez isen
Terkederim bu diyarı

Yarim yarim nazlı yarim
Ah çekerim derin derin
Aklımı başımdan aldı
Kalem kaş kara gözlerin

Yarim yarim güzel yarim
Gelir diye gün sayarım
Kız sen beni üzer isen
Verdiğim sözden cayarım

Söz Derviş Sevin

KIYMAYIN BANA

Yaradan buyurdu geldim cihana
Ayak uydurmadım kötü zamana
Daima meylim var güzelden ya
Ben de bir insanım kıymayın bana

Çekip çekiştirip yerdiniz beni
Kuru yaprak gibi kırdınız beni
Yılan çıyan gibi sardınız beni
Ben de bir insanım kıymayın bana

Özde bir damlayım fani dünya da
İnsan güzel olur varsa maya da
Hududu aşmadım edep hayada
Ben de bir insanım kıymayın bana

Gözüm yok dünyanın malı mülkünde
Eğilmem kötü ye dün de bu gün de
Her varlığın sırrı saklı aslında
Ben de bir insanım kıymayın bana

Aldınız ruhumu üryan ettiniz
Benim kolum kanadımı kırdınız
Varlığımı akan sele verdiniz
Ben de bir insanım kıymayın bana

Söz Derviş Sevin