YONTAR DURUR

Zonta yaşken de eğilmez
Şartlanmıştır ıslah olmaz
Ne akıl var nede izan
Hoyrat ipe sapa gelmez

Alem gider ileriye
Bu zonta gider geriye
Aklı hep çıkardan yana
İnanmaz demokrasi ye

Bazen zırlar bazen havlar
Zoru görünce miyavlar
Yalancı nın baş ustası
Akılsızı kolay tavlar

Hayal aleminde gezer
Var olan her şeyi bozar
Cumhuriyeti sevmiyor
Yontar durur azar azar

Söz Derviş Sevin

ANCAK GİDERSİN

Sen benim çıramı yaktın
Evimi barkımı yıktın
Kopardın gönül bağını
Silip bir kenara attın

Sen benim ruhumu çaldın
Dert ile kedere saldın
Ok ile deldin bağrımı
Yüreğimi söküp aldın

Acımadan kırdın beni
Yeter artık yordun beni
Sana kollarımı açtım
Yılan gibi sardın beni

Boş yere sitem edersin
Ben ağlarım sen gülersin
Görünüyor yolun sonu
Yürü be ancak gidersin

Söz Derviş Sevin

GECENİN AYAZINDAYIM

Dostlar bana dokunmayın
Yıkılmışım viraneyim
Başka yerde aramayın
Dünya nın ortasındayım

Düşünmeyin karar verin
Kendi kendinize sorun
Varsa bir hata kusurum
Diyardan diyara sürün

Bu fani dünya'ya kandım
Belki bana kalır sandım
Yattım gaflet uykusuna
Ömür geçince uyandım

Tutuldum tipi borana
Vurdunuz kıran kırana
Dünya döner devran döner
Bu gün bana yarın sana

Gidiyorum gelen gelsin
Yalan dünya size olsun
Mezarımı geniş kazın
Dostlarıma da yer kalsın

Söz Derviş Sevin

ÇABAKÇURU YAKARIM

Senin ile böylemiydi ahtımız
Tersine dönüyor bizim çarkımız
Ne yaptıysam doğru yöne dönmedi
Kara mı yazılmış bizim bahtımız

Sen benim ömrümü yedin bitirin
Benim umudumu çaldın götürdün
Seni vicdansız vefasız yar seni
Hayalimin gemisini batırdın

Sormayın yağmurda yaşta gibiyim
İlkbahar ayında kışta gibiyim
El attım hayatın ince dalına
Gülüyorum amma yasta gibiyim

Aşk sevdası perdeledi gözümü
Felek güldürmedi benim yüzümü
Çok çalıştım çabaladım olmadı
Kader böyle yazmış kara yazımı

Çıkar Bingöl dağlarına bakarım
Dokunmayın evi barkı yıkarım
Ne olur gelmeyin benim üstüme
Kibrit çakar Çabakçuru yakarım

Söz Derviş Sevin

BEN YANDIM SENDE YANARSIN

Kara kuş girdi araya
Neşteri vurdun yara ya
Dayanamam ki bu hale
Ben yandım sen de yanarsın

Sen düşürdün beni dile
Toz gibi savurdun yele
Ne kul olurum ne köle
Ben yandım sen de yanarsın

Evimi barkımı yıktın
Çıkmaz sokağa bıraktın
Yanlız kaldım bir başıma
Ben yandım sen de yanarsın

Derdim üstüne dert kattın
Beni düşmanıma sattın
Silip bir kenara attın
Ben yandım sen de yanarsın

Söz Derviş Sevin